حجمی از فکر در سرم پرسه می زند

 فکر های تیره . . .

 نمی شکنم، هزار تکه می شوم

 وقتی به واقعیت فکرهایم نزدیک می شوم

 چنان غرق شده ام که دیگر به معجزه هم امیدی نیست

 باران که هیچ،

 سیل هم نمی تواند 

 کابوس این روزهایم را پاک کند