بهانه ات را که می گیرد، دلم

 خلق و خویم تنگ می شود

 قلبم به در و دیوار می زند خودش را

 چشم هایم تار می شود از اشک . . .

 و دعا می کنم ؛

 ای کاش در یکی از همین تقلا کردن ها

 قلبم دیگر نتپد . . . !!!