دیگر قد راست نمی کنم، زیر حجم نبودنت

 در میان لحظه هایم تکرارت می کنم

 مرور می کنم عکس هایت را

 آنها همیشه آرامم می کنند !!!

 مرا در لا به لای خاطراتت پنهان کرده ای شاید

 اما من به غروب خویش نزدیک می شوم

 غروبی که هیچ سحر گاهی بیدارش نمی کند

 کاش احساست برگردد، هر چند خیلی دیر

 من اما باورت می کنم در آن سوی بی کسی ها . . . .