باز هم آغاز روز شماری

باز هم روزهای مبهم

باز هم دلتنگی

در خیابان بی هدف راه می رفتم

پاهایم بی اختیار مرا به سمت با تو بودن می کشاند

سرم را بلند کردم و ناگهان...

تو را دزدکی نگاه می کردم با ترس و دلهره

از کوچه ای می گذشتم که هوای تو را داشت

 به پنجره ای نگاه می کردم که تو پشت آن بودی

ضربان قلبم قابل شمارش نبود

می ترسیدم ... ترس از رسوا شدن

برگشتم بدون این که تو را ببینم....