_{^{گامت را آرام تر بردار ! از برم آرام تر بگذر !}}

_{^{تا به کام دل ببينمت .}}

_{^{بگذار از اشک سرخ ، گذرگاهت را چراغان کنم .}}

_{^{آه ! که نميداني ... سفرت روح مرا به دو نيم مي کند ...}}

_{^{و شگفتا که زيستن با نيمي از روح تن را مي فرسايد ...}}